Кансультацыя для выхавальнікаў
"Эфектыўныя напрамкі вывучэння і ўкаранення
беларускай мовы ў адукацыйным працэсе дашкольнай установы "
Каб родная мова не была экзотыкай для дзяцей і заняла пачэснае месца ў адукацыйным працэсе, патрэбна наладзіць сістэму дзейнасці па ўжыванні, укараненню і распаўсюджанні яе ва ўстановах адукацыі. Прапануем эфектыўныя напрамкі вывучэння і ўкаранення беларускай мовы ў адукацыйны працэс дашкольнай установы:
- арганізацыя тлумачэння заканадаўства аб магчымасці выбару мовы навучання на бацькоўскіх схода;
- правядзенне ў дашкольных установах дзѐн беларускай мовы, заняткаў па развіцці беларускамоўных узаемаадносін ("Нацыянальнае адзенне", "Вышыўка і карункі", "Лялькі з саломы і лѐну", "Вырабы з лазы (саломкі, дрэва, гліны)", "Беларускі раслінны роспіс", "Беларуская народная цацка", "Знаѐмства з прадметамі сялянскага побыту");
- арганізацыя рэгулярных сустрэч з беларускімі пісьменнікамі па правядзенні асветніцкай работы ў дашкольных установах;
- арганізацыя выдання газет, часопісаў, прысвечаных жыццю і творчасці беларускіх пісьменнікаў, пытанням развіцця беларускай мовы і літаратуры;
- правядзенне ранішнікаў, свят, тэматычных вечарын, прысвечаных творчасці беларускіх пісьменнікаў, беларускаму народнаму фальклору;
- правядзенне кніжных выстаў, дзѐн беларускага пісьменства з мэтай прапаганды беларускай мовы і лепшых твораў айчыннай літаратуры;
- арганізацыя наведвання бібліятэк, музеяў, цэнтраў рамѐстваў, падарожжаў па гістарычных мясцінах беларусаў, дзе можна пазнаѐміцца з асноўнымі гістарычнымі падзеямі, славутымі беларусамі – іх месцам і значэннем у гістарычным развіцці краіны (Еўфрасінні Полацкай, Францыска Скарыны, Міхала Агінскага і інш.); мастацтвам Беларусі; народнымі святамі, традыцыямі, звычаямі, народнымі промысламі і рамѐствамі; дасягненнямі беларускага народу. Будзе цікавым і карысным для дзяцей дашкольнага ўзросту пазнавальны матэрыял для гульневай дзейнасці:
Рухомыя гульні: "Садзі лянок", "Гарлачык", "Чарадзей", "Гарады", "А мы проса сеялі", "Грушка", "Пасадка бульбы", "Змейка", "Заінька ў садочку", "Шышкі, жалуды, арэхі", "Паляўнічыя і качкі".
Дыдактычныя гульні
Малодшы ўзрост: "Знайдзі прадмет па слове", "Што ў мяшэчку", "Ветлівыя словы".
Сярэдні ўзрост: "Магазін", "Разбяры посуд", "Адгадай, што ў мяшэчку?", "Агароднік", "Што нам прывезлі калгаснікі?", "Хто што робіць у весцы".
Старэйшы ўзрост: "Што з чаго і як зроблена?", "Каму што трэба", "Хто знойдзе, няхай возьме", "Што я бачыў", "Што схавана пад сурвэткай?", "Паглядзі, спазнай і назаві", "У садзе, полі, агародзе", "Гардэроб лялькі".
Нельга вывучыць родную мову пад прымусам, яна павінна ўвайсці ў сэрца і думкі дзяцей непрыкметна, лѐгка. А для гэтага неабходна спалучаць разнастайныя формы работы, якія б не прымушалі дзіця «завучваць», а падштурхоўвалі да свядомага жадання запомніць новае слова, яскравы паэтычны радок, падзяліцца радасцю свайго адкрыцця з сябрамі, бацькамі.
Формы работы педагогаў дашкольнай установы з бацькамі.
Індывідуальныя формы:
- стварэнне герба сям’і, радаводу;
- распрацоўка і падрыхтоўка касцюмаў да народных святаў;
- прыгатаванне страў беларускай кухні;
- мэтавыя прагулкі па горадзе;
- наведванне музеяў, выстаў;
- складанне апавяданняў на розныя тэмы;
- збіранне ілюстрацый, выразак з часопісаў;
- анкетаванне бацькоў.
Калектыўныя формы:
- кансультацыя "Мая Радзіма-Беларусь";
- семінар-практыкум "Традыцыі беларусаў і іх асноўныя запаветы";
- лекторый "Роля бацькоў, бабуляў і дзядуляў у выхаванні сваіх нашчадкаў";
- сямейны клуб "Талака";
- гутаркі, успаміны дзядоў і бабуль пра сваѐ мінулае;
- круглы стол "Мудраслоўе на кожны дзень", "Як выхаваць беларуса"; - лекцыя-дыялог "За талакою ўсѐй сям’ѐю" (аб працоўным выхаванні ў сучаснай сям’і);
- забава "За здаровы лад жыцця";
- сустрэчы са знакамітымі жанчынамі Беларусі, шматдзетнымі маці, жанчынамі года;
- вечарына "Не пусцім наш род на звод";
- конкурс "Дружна стане ў карагод наш славуты радавод";
- сумесныя народныя святы і абрады;
- гасцѐўня "Любімая песня (верш, прыказка) нашай сям’і";
- вечар-партрэт "Куфэрачак сямейнага шчасця";
- вячоркі "Сення ў нашай хаце свята";
- шоў-конкурс "Вось такія пірагі!";
- стварэнне і работа міні-музеяў у групе (беларускае нацыянальнае адзенне, жывельны і раслінны свет, гістарычныя помнікі, дэкаратыўна- прыкладное мастацтва і інш.) ;
- інсцэнізацыя казак і паданняў;
- школа маладых бацькоў ( "Якая матка, такое і дзіцятка " – цыкл сустрэч з маладымі сем’ямі).
- сямейны педсавет "Вопыт выхавання дзяцей".
Каб вызначыць адметнасць педагагічнага вопыту сям’і, бацькам прапануецца анкета з пытаннямі і заданнямі:
- Ці ведае Ваша дзіця геаграфічныя назвы мясцовасці, дзе пражывае?
-Зможа сын (дачка) назваць Ваша поўнае імя і імя па бацьку?
-Як часта ўнук (чка) бачыцца з бабуляй і дзядулем?
-Як Вы рыхтуецеся да нацыянальных святаў, якія з іх адзначае Ваша сям’я?
-Якія рэцэпты (назвы) беларускіх страў перададзены Вам ад старэйшага пакалення?
-Ці гулялі б Вы з дзецьмі ў народныя гульні, каб ведалі іх змест і прыналежнасць святу (напрыклад, біткі ў Вялікдзень; гойданне на арэлях на Саракі, Гуканне вясны і інш.)?
Спадзяемся, што прапанаваныя сродкі і формы дапамогуць Вам арганізаваць цікавую і змястоўную дзейнасць у дадзеным накірунку. Толькі агульнымі намаганнямі можна дабіцца станоўчага выніку ў далучэнні дзяцей да роднай
Лiтаратура:
1. Вучэбная праграма дашкольнай адукацыі. – Мінск: НІА, 2012.
2. Старжынская, Н.С. Тэорыя і методыка развіцця беларускага маўлення дашкольнікаў: вучэб. дапам. / Н.С. Старжынская. – Мінск: Тэхналогія, 1997.
3. Яленскі, М.Г. Лінгвадыдактычная парадыгма асобасна арыентаванага навучання мове ў сучаснай школе / М.Г. Яленскі. – Мінск: Нац. Ін-т адукацыі, 2002.
4. Старжынская, Н.С. Народная цацка – люстэрка культуры (ад 3 да 7 гадоў) (з электронным дадаткам): дапаможнік для педагогаў устаноў дашк. адукацыі з беларускай і рускай мовамі навучання / Н. С. Старжынская. Д.М. Дубініна. – Мінск: Вышэйшая школа, 2014. – 87 с. + электрон. апт. дыск.
5. Дубініна, Д.М. Родная прырода ў вуснай народнай творчасці: дапаможнік для педагогаў устаноў дашк. адукацыі / Д.М. Дубініна, А.А. Страха, Д. У. Дубінін. – Мазыр: Белы Вецер, 2014. – 136 с.
"Гадуем патрыётаў"
Патрыятычнае выхаванне падрастаючага пакалення-адна з самых актуальных задач нашага часу. "Патрыятычнае выхаванне грамадзян Беларусі накіравана на фарміраванне і развіццё асобы, якая валодае якасцямі грамадзяніна, патрыёта і здольнай паспяхова выконваць грамадзянскія абавязкі ў мірны і ваенны час.
Сістэма патрыятычнага выхавання прадугледжвае фарміраванне і развіццё сацыяльна – значных каштоўнасцей, грамадзянскасці і патрыятызму в працэсе выхавання і навучання ў адукацыйных установах усіх тыпаў і відаў». Выхаванне патрыятычных пачуццяў у дзяцей дашкольнага ўзросту – адна з задач маральнага выхавання, якая ўключае ў сябе выхаванне любові да блізкіх людзей, да дзіцячага сада, роднага горада і роднай краіне.
Найбольш складанай з'яўляецца праца па выхаванні любові да роднага краю і роднай краіне. Любоў да роднагагорада, пасёлка, гонар за сваю краіну маюць велізарнае значэнне для развіцця асобы дзіцяці. Без любові да Радзімы і павагі яе гісторыі і культуры немагчыма выхаваць грамадзяніна і патрыёта сваё Радзімы, сфармаваць у дзяцей пачуццё ўласнай годнасці, станоўчыя якасці асобы. Дзеці павінны зразумець, што яны з'яўляюцца часткай народа велізарнай і багатай краіны, што яны грамадзяне Беларусі, маленькія беларусы. Для гэтага лепш за ўсё знаёміць дзяцей з малой радзімай – месцам, дзе яны жывуць. Дзеці павінны ведаць той раён, у якім яны жывуць, бачыць прыгажосць тых вуліц, па якіх праходзяць кожны дзень. Затым трэба падводзіць да разумення таго, што горад-частка вялікай краіны, а дзеці-жыхары Беларусі, яе грамадзяне. Грамадзянін-жыхар краіны, які прызнаеяе законы (правілы паводзін), таму што ён любіць сваю краіну. Трэба памятаць, што дашкольнік успрымае навакольнае яго рэчаіснасць эмацыйна, таму патрыятычныя пачуцці да роднага горада, роднай краіне ў яго выяўляюцца ў пачуцці захаплення сваім горадам, сваёй краінай. Менавіта гэтыя пачуцці неабходна выклікаць у працэсе работы па азнаямленні дзяцей з родным горадам і роднай краінай.
Такія пачуцці не могуць паўстаць пасля некалькіх, нават удалых заняткаў. Гэта вынік працяглага, сістэматычнага і мэтанакіраванага ўздзеяння на дзіця. Знаёмства дашкольнікаў з родным горадам і роднай краінай-працэс працяглы і складаны. Ён не можа праходзіць ад выпадку да выпадку.
Пачуццё патрыятызму ўключае ў сябе наступныя параметры:
- пачуццё прыхільнасці да месцаў, дзе чалавек нарадзіўся і вырас;
- паважлівае стаўленне да мовы свайго народа;
- клопат пра інтарэсы Радзімы;
- гонар за сацыяльныя і культурныя дасягненні сваёй краіны;
- паважлівае стаўленне да гістарычнага мінулага свайго народа, яго звычаяў і традыцый;
- імкненне прысвяціць сваю працу на карысць магутнасці і росквіту Радзімы.
Фарміраванне любога маральнага якасці працэс працяглы і досыць працаёмкі. Любое маральнае якасць набывае ўстойлівасць пры сфармаваным светапоглядзе. У дашкольнай педагогіцы мэтазгодна пачаць працу па фарміраванні патрыятызму праз выхаванне пачуццяў любові дзіцяці да сваёй сям'і, да свайго месца нараджэння - гэта і ёсць закладка асноўнага базісу. Як дасягнуць станоўчага выніку накіраваныя на ўдасканаленне маральна - патрыятычнага выхавання ў дашкольнай установе, прапаную змест і рацыянальнасць матэрыялу развіццёвай асяроддзя для арганізацыі работы па патрыятычнаму выхаванню дзяцей дашкольнага ўзросту:
* стварэнне умоў асяродзя ў дашкольнай установе пры азнаямленні дзяцей
- афармленне кутка горада ў групавы пакоі: разнастайнасць экспанатаў, макеты памятных і гістарычных месцаў, рэальныя прадметы ў экспазіцыі ( медалі, лісты, фатаграфіі, успаміны сваякоў)
* метадычнае забеспячэнне :
- наяўнасць картатэкі на існуючы матэрыял
- мэтазгоднасць месцазнаходжання матэрыялу
- адпаведнасць зместу ўзросту дзяцей
- даступнасць свабоднага карыстання
- эстэтычнасць ў афармленні
* наяўнасць гульняў і дапаможнікаў для арганізацыі з дзецьмі
- дыдактычныя гульні
- настольна-друкаваныя гульні
- атрыбуты да сюжэтна-ролевым гульняў
- ілюстрацыйны матэрыял
- рукапісныя гульні
- захаванне гігіенічных патрабаванняў пры вырабе дапаможнікаў і гульняў.
Рэкамендацыі для выхавальнікаў па арганізацыі азнаямлення дзяцей з гісторыяй ваенных падзей і подзвігам абаронцаў Айчыны:
- Працу па азнаямленні з гераічным мінулым краіны, гісторыяй ваенных падзей і подзвігам абаронцаў Айчыны мэтазгодна праводзіць з дзецьмі старэйшага дашкольнага ўзросту.
- Усе спецыяльна арганізаваныя заняткі з дзецьмі праводзяцца і плануюцца ў раздзелах: "азнаямленне з навакольным светам і Развіццё маўлення»і "пазнавальнае развіццё".
- Неабходнай умовай правядзення мэтанакіраванай працы з'яўляецца наяўнасць адукацыйнага праекта або перспектыўнага плана, якія ўключаюць у сябе спецыяльна арганізаваныя заняткі.
- Заняткі праводзяцца на даступным для разумення дзяцей матэрыяле, пачынаючы з разглядання сямейных рэліквій, узнагарод, прадметаў ваеннага побыту, наяўных у сем'ях.
- Прыцягненне да працы бацькоў іх дапамога магчымая ў арганізацыі сустрэч з ветэранамі, выраб плакатаў, малюнкаў.
- Правядзенне мерапрыемстваў для бацькоў (сямейныя вечары, тэматычныя выставы, выставы малюнкаў, плакатаў, кансультацыі і рэкамендацыі, анкетаванне)
Крыніца сайт http: doshvozrast.ru/radrod/konsultaerod42.htm
Падрыхтаваў
загадчык
ДУА “Рассветаўскі дзіцячы сад” І.М.Рашатко
“Арганізацыя працоўнай дзейнасці ў кутку прыроды”
Перад прызначэннем першых дзяжурных па кутку прыроды праводзіцца гутарка: выхавальнік паказвае і расказвае, у чым заключаюцца абавязкі кожнага дзяжурнага, знаёміць з утрыманнем тумбачкі, у якой захоўваюцца прадметы, патрэбныя для дзяжурных, паказвае, дзе вісяць фартухі, дзе стаяць палавыя шчоткі і г. д., тлумачыць, у якім парадку іх трэба пакідаць пасля дзяжурства.
У кутку прыроды кожны дзень дзяжураць некалькі чалавек: адзін або. двое даглядаюць за раслінамі (у залежнасці ад колькасці раслін і навыкаў дзяцей).
У ранішні адрэзак часу выхавальнік, сумесна з прызначанымі дзяжурнымі, правяраюць ступень увільготненасці глебы ў пакаёвых раслін, чысцяць іх ад засохлых лісця; адзін раз у тыдзень рыхляць глебу, а пасля правядзення заняткі пра ўгнаенне глебы – раз у тыдзень сумесна з выхавальнікам ўгнойваюць глебу. Акрамя гэтага штодня сочаць за станам жывёл у жывым кутку – наяўнасць у іх корму, вады; ацэньваюць чысціню клетак і неабходнасць уборкі ў іх (абавязак ўскладзена на памочніка і выхавацеля).
Па заканчэнні дзяжурства выхавальнік правярае, ці ўсё зроблена правільна: ці не стаяць кармушкі і паілкі пад жэрдачкамі, чыстыя ці жэрдкі, дае ацэнку працы і паказвае, як трэба выправіць памылкі, якія былі дапушчаныя. Дзяжурных да канца года лепш прызначаць, на два-тры дні.
Перыядычна праводзіцца ўборка кутка прыроды з удзелам ўсёй групы. Прыправільнай арганізацыі ўборка праходзіць спакойна і весела. Усе прадметы, якімі дзеці карысталіся падчас уборкі, павінны быць пакінутыя чыстымі і складзеныя ў парадку на пэўныя месцы. Па заканчэнні працы выхавальнік праводзіць гутарку з дзецьмі аб тым, як праявіў сябе кожны ўдзельнік уборкі, якое значэнне мае агульная ўборка і як дзяжурныя павінны падтрымліваць чысціню і парадаку кутку.
Развіваючая прадметнае асяродзе дзіцячага саду складаецца з разнастайных элементаў. Кожны з іх выконвае сваю функцыянальную ролю: Экалагічны – цэнтр - развіваючае асяроддзе.
Лабараторыя. У ёй дзіц праводзіць разнастайную даследчую дзейнасць, у тым ліку і самастойнае.
Гульнятэка. У ёй дзеці гуляюць у настольна-друкаваныя, дыдактычныя і іншыя экалагічныя гульні.
Бібліятэка.У бібліятэцы маецца пазнавальная, мастацкая, навукова-папулярная дзіцячая літаратура. У гэтай частцы экалагічнага вугалка дзеці чытаюць, разглядаюць ілюстрацыі аб прыродзе, праводзяць гутаркі, абмяркоўваюць прачытанае.
Каб узрасла цікавасць да кутка прыроды, неабходна даваць дзецям магчымасць зносін з яе насельнікамі ў любы час, даваць заданні, звязаныя з назіраннем, якія патрабуюць пэўнага часу зносін. (Ці закрывае рыбка вочкі?, Калі плачуць? бальзамін і г. д.). Пры атрыманні новых ведаў, дзеці больш ахвотна даглядаюць за раслінамі.
Вельмі важна, кабуспрымаючыўвесьматэрыял, дзецідумалі. Гэтамудапамагаюцтакіяметадычныяпрыёмы, як параўнанне, індывідуальныя заданні, зварот да вопытудзяцей; важна навучыцьдзяцейзадавацьпытаннісабе, сябрам, выхавальніку.
Падчас працы ў кутку прыроды ў дзяцей дашкольнага ўзросту развіваюцца наступныя пазнавальныя працэсы: ўспрыманне, мысленне, уяўленне, а таксама ўвагу і памяць. Дзеці думаюць (ўсталёўваюць прычынна - выніковыя сувязі), запамінаюць назвы насельнікаў кутка прыроды, прыдумляюць гульні з выкарыстаннем аб'ектаў кутка прыроды. Падчас сыходу за насельнікамі прыроды ў дзяцей фармуюцца працоўныя навыкі і такія каштоўныя якасці, як працавітасць, беражлівыя адносіны да жывога, адказнасць за даручаную справу.
Пастаянныя насельнікі куткоў прыроды ў дзіцячым садзе -- пакаёвыя расліны. Яны здаўна ўпрыгожвалі жытло чалавека. Адны з іх прыгожа і доўга квітнеюць, іншыя маюць прыгожую лістоту, сцеблы іх разнастайныя (прамастаячыя, ляжачыя, узыходзячыя, кучаравыя і г. д.).
Традыцыйна для кутка змест рыб у акварыуме. У акварыуме могуць жыць, як рыбы з мясцовых вадаёмаў (малы сажалкавы карась, чырвонапёрка, уюн, верхаплаўкі і інш.), так і непатрабавальныя віды экзатычных цеплалюбівых рыбак (гупі, мечаносцы, скалярыя і інш.).
Другім кампанентам «Кутка прыроды» з'яўляецца друкаваная прадукцыя і макеты. У групе ёсць стэнд, прысвечаны прыродным з'явам, дзе акрамя календара прыроды, у якім выхавальнік разам з дзецьмі адзначаюць тэмпературу, ападкі і сочаць за зменамі ў прыродзе, ёсць дадзеныя аб народных прыметах, цікавых прыродных з'явах на Зямлі, прыведзены парады па ахове прыроды і догляду за пакаёвымі раслінамі і хатнімі жывёламі. На стэндзе ёсць раздзел, прысвечаны працы хлопчыкаў і дзяўчынак, іх малюнках аб прыродзе. Акрамя стэнда ёсць літаратура, якой могуць карыстацца і дзеці; атлас-вызначальнік, кнігі пра жывёл і раслінах. Ёсць мадэлі для вывучэння прыроды: глобус, мадэлі гародніны, садавіны і г. д.
Літаратура:
1. Козлова, С.А. Нравственное и трудовое воспитание дошкольников / С.А.Козлова. - М.: Просвещение, 2002. - 271 с.
2. Кондрашов, В.П. Введение дошкольников в мир профессий: Учебно-методическое пособие / В.П.Кондрашов. - Балашов: изд. «Николаев», 2004. - 52 с.3
3.Крулехт, М.В. Дошкольник и рукотворный мир / М.В.Крулехт. - СПб.: Детство-Пресс, 2003. - 160 с.
4. Куликова, Т. Учите детей трудиться! / Т.Куликова // Дошкольное воспитание. – 2000. №7.
Падрыхтаваў
загадчык дзіцячага сада
ДУА “Рассветаўскі дзіцячы сад” І.М.Рашатко
“Прафілактыка маўленчых парушэнняў у дзяцей малодшага дашкольнага ўзросту”
Выхаванне «чыстага» маўлення ў дзяцей - задача грамадскай значнасці, і сур'ёзнасць яе павінны ўсведамляць ўсе: выхавальнікі, спецыялісты і, вядома ж, бацькі. Актуальнай задачай з'яўляецца развіццё і ўкараненне сістэмы мерапрыемстваў па прафілактыцы, ранняму выяўленню маўленчых расстройстваў у дзяцей малодшага і сярэдняга дашкольнага ўзросту.
Сістэма мерапрыемстваў уключае наступныя задачы:
- развіццё агульнай і дробнай маторыкі;
- развіццё прасадычнага боку маўлення;
- сэнсарнае выхаванне;
- фарміраванне гукавымаўлення;
- фарміраванне лексіка-граматычных сродкаў маўленчай сістэмы;
- навучанне элементам граматы.
З мэтай прафілактыкі маўленчых парушэнняў у дзяцей малодшага і сярэдняга дашкольнага ўзросту існуе шэраг мерапрыемстваў, дзе выкарыстоўваюцца славесныя, рухомыя, развіваючыя гульні і практыкаванні, народны фальклор, артыкуляцыйныя і пальчыкавыя гульні і практыкаванні, гульні на развіццё прасадычнага боку маўлення і сенсомоторных навыкаў.
Малышы вялікую частку часу праводзяць у гульні, праз якую знаёмяцца з навакольным іх жыццём, набываюць першыя навыкі і ўменні. Хто з дарослых не заўважаў, як любяць гуляць дзеці са словам? Гуляючы са словам, дзеці пачынаюць разумець родную мову, засвойваюць яго структуру, вучацца размаўляць. Невыпадкова амаль усе народныя пацешкі пабудаваныя на дыялогах. Дзеці любяць рыфмаваць гаворку, яе гучанне, яны адчуваюць велізарнае задавальненне, калі ім чытаюць вершы. Асноўная мэта слоўных гульняў - развіваць маўленчую актыўнасць дзяцей, уменне суадносіць дзеянне са словам пацешкі , верша, разуменне значэння слоў, уменне правільна іх прамаўляць. Падабраныя гульні прывучаюць дзіцячае вуха да інтанацыйнага ладу роднай гаворкі, знаёмяць з народнай творчасцю.
Своечасовае фарміраванне правільнага вымаўлення мае важнае значэнне для агульнай культуры мовы і, такім чынам, для нармальных маўленчых зносін з аднагодкамі і дарослымі, паспяховага авалодання граматай, а пры паступленні ў школу - для засваення школьнай праграмы. Знаёмства дзяцей з гукавым бокам слова пачынаецца з моманту прыходу іх у дзіцячы сад, калі малых прывучаюць пры выкананні практыкаванняў на занятках і ў маўленчых гульнях выразна і выразна вымаўляць галосныя і зычныя гукі, асобныя словы, услухоўвацца ў гучанне слова, суадносіць слова з прадметам, малюначкам , прамаўляць гукападражальныя словы ў розным тэмпе ( хутка, павольна), з рознай сілай голасу (ціха, гучна) і т. д. Чым вышэй рухальная актыўнасць дзіцяці, тым лепш развіваецца яго гаворка. Ўзаемасувязь агульнай і маўленчай маторыкі вывучана і пацверджана даследаваннямі многіх буйных навукоўцаў, такіх, як І.П.Паўлаў, А.Р.Лурыя. Дакладнае, дынамічнае выкананне практыкаванняў для ног, тулава, рук, галавы падрыхтоўвае удасканаленне рухаў артыкуляцыйных органаў: вуснаў, мовы, ніжняй сківіцы і т. д. Перадумовамі для лепшага функцыянавання маўленчых органаў і станоўчага ўплыву на выпрацоўку ў дзяцей правільных маўленчых навыкаў і ёсць узаемадзеянне слова і рухаў.
Крыніца сайт http: doshvozrast.ru/radrod/konsultaerod42.htm